.PIOSENKA "Kantyczka z lotu ptaka"


Patrz mój dobrotliwy Boże

na swój ulubiony ludek,

Jak wychodzi rano w zboże

zginać harde karki z trudem.

Patrz, jak schyla się nad pracą,

jak pokornie klęski znosi

I nie pyta - Po co? Za co?

Czasem o coś Cię poprosi:


Ujmij trochę łaski nieba!

Daj spokoju w zamian, chleba!

Innym udziel swej miłości!

Nam - sprawiedliwości!


Smuć się, Chryste Panie w chmurze

widząc, jak się naród bawi,

Znowu chciałby być przedmurzem

i w pogańskiej krwi się pławić.

Dymią kuźnie i warsztaty,

lecz nie pracą a - skargami,

Że nie taka, jak przed laty

łaska Twoja nad hufcami:

Siły grożą Ci nieczyste

daj nam wsławić się, o Chryste!

Kalwin, Litwin nam ubliża!

Dźwigniem ciężar Krzyża!

Załam ręce Matko Boska,

upadają obyczaje,

Nie pomogła modłom chłosta

młodzież w szranki ciała staje.

W nędzy gzi się krew gorąca

bez sumienia, bez oddechu,

Po czym z własnych trzewi strząsa

niedojrzały owoc grzechu.



Co zbawienie nam, czy piekło!

Byle życie nie uciekło!

Jeszcze będzie czas umierać!

Żyjmy tu i teraz!



Grzmijcie gniewem Wszyscy Święci,

handel lud zalewa boży

Obce kupce i klienci

w złote wabią go obroże.

Liczy chciwy Żyd i Niemiec

dziś po ile polska czystość;

Kupi dusze, kupi ziemie

i zostawi pośmiewisko...



Co nam hańba, gdy talary

Mają lepszy kurs od wiary!

Wymienimy na walutę

Honor i pokutę!



Jeden naród, tyle kwestii!

Wszystkich naraz nie wysłuchasz!

Zadumali się Niebiescy

w imię Ojca, Syna, Ducha...



Co nam hańba, gdy talary

Mają lepszy kurs od wiary!

Wymienimy na walutę

Honor i pokutę!